یکی از بچه های گردان عمارلشکر ۷ ولیعصر(عج) میگوید: وقتی «حاج آقا» مسئله و مشکلی و یا دعایی داشت، تسبیح را به دست می گرفت. یکبار از او سوال کردم: حاج آقا! رمز این تسبیع و این صلوات ها چیه ؟ او با تواضع و خضوع گفت: «برای حل شدن مشکل و یا اجابت دعایم، صلوات ، نذر می کنم ویک تسبیح، صلوات می فرستم و وقتی آخرین دانه تسبیح تمام می شود، مسئله یا مشکلم حل می شود و دعایم مستجاب». وقتی حاج آقا، در لحظات اولیه عملیات والفجر (۸) به بهشت پرواز کرد، تسبیح در دستش بود و آخرین خواسته اش را که شهادت بود، خدا به او داد.
او عارف شهید، «حجت الاسلام محمد تقی قویدل» بود که از حوزه علمیه قم آمده بود و در دل بچه های دزفول جا گرفته بود.
با کلیک بر روی تصاویر زیر ما را در شبکه های اجتماعی تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید.
