یکی از بسیجیان لشکر ۷ ولی عصر(عج) تعریف می کند:
«شب عملیات خیبر، زخمی شدم و در همان هنگام شهید ضیائی فر را صدا زدم که بر بالینم آمد و گفت: کجایت زخمی شده؟ با اشاره دست، چشم اغشته به خونم را نشانش دادم، ایشان چشمان خون الودم را بوسید و گفت: خوش به حالت، درست دو ساعت بعد بسیجی عاشق «عبدالمهدی ضیائی فر» هم جواز عبور به بهشت را دریافت کرد و من با چشمان خون الود هجران آن شهید عارف را گریستم.
با کلیک بر روی تصاویر زیر ما را در شبکه های اجتماعی تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید.
هنگام وداع با دختر خردسالش به او قول می دهدکه پانزده روز دیگر برگردد، بعد از گذشت هفت روز، طی نامه ای به یکی از بستگانش نوشت:
«سلام علیکم؛ من صحیح و سالم هستم و هیچگونه نگرانی ندارم. ان شاءالله پس از سقوط صدام از جبهه بر می گردم. لذا تا تحقق این وعده منتظر نباشید. به امید آن روز، به خانواده ام سلام برسانید و به بچه هایم نیز سری بزنید که ثواب دارد...»
سرانجام روز پانزدهم، شاهد بی قرار، شهید بزرگوار «عبدالمهدی ضیائی فر» به عهد خود وفا کرد و در معراج سرخ خویش به سماعی جاودانه برخاست. -
با کلیک بر روی تصاویر زیر ما را در شبکه های اجتماعی تلگرام و اینستاگرام دنبال کنید.
